اسیلاتور در الکترونیک

در بازگو کردن مفهوم اسیلاتور در الکترونیک چیست، باید گفت که اسیلاتورها یکی از مولفه‌های کلیدی در علم الکترونیک هستند که به تولید سیگنال‌های الکتریکی مختلف می‌پردازند. این سیگنال‌ها معمولاً به صورت موج‌هایی با فرکانس‌های مختلف، مثل موج مربعی، موج مثلثی، یا موج سینوسی، تولید می‌شوند. وظیفه اصلی یک اسیلاتور، تولید و ایجاد این سیگنال‌های الکتریکی است، بدون این که نیاز به ورودی خارجی پیدا کنید. در واقع، اسیلاتورها به عنوان منابع سیگنال مستقل معرفی شده که این ویژگی، آن‌ها را در بسیاری از کاربردهای الکترونیکی ارزشمند می‌سازد.
اسیلاتورها معمولاً از ترانزیستورها، ماسفت‌ها و عناصر فرمان‌پذیر دیگر تشکیل شده‌اند. با کمک راهنمایی‌های موجود و انواع گوناگون و با تنظیمات مختلف، این تجهیزات می‌توانند فرکانس‌ها و ولتاژ‌های مختلفی را تولید کنند. استفاده‌های اساسی اسیلاتورها شامل مواردی مانند تولید سیگنال‌های فرکانس بالا برای استفاده در رادیوها، تلویزیون‌ها، ماشین‌های موسیقی، اندازه‌گیری‌های پزشکی و بسیاری از دیگر دستگاه‌های الکترونیکی است.
عملکرد اسیلاتورها بر اساس بازخورد مثبت از خروجی به ورودی خودشان رخ می‌دهد. در یک اسیلاتور، سیگنال خروجی به عنوان ورودی به مرحله‌ای از مدار بازخورد می‌شود. این بازخورد مثبت باعث شده که سیگنال خروجی افزایش یابد و سپس به ورودی برگشته که باز از طریق مرحله بازخورد دوباره تقویت پیدا می‌کند. این چرخه تکرار می‌شود و نتیجه‌اش تولید موج‌های الکتریکی مداوم است.
به عنوان مثال، یکی از انواع اسیلاتورها، اسیلاتور مربعی است که معمولاً از بخش‌های الکترونیکی مانند ترانزیستورها، ماسفت‌ها و عناصر فرمان‌پذیر دیگر تشکیل می‌شود. در این نوع اسیلاتور، سیگنال خروجی به ورودی بازگردانده و با استفاده از عناصر فرمان‌پذیر مختلف، فرکانس و شکل موج خروجی آن را کنترل می‌کنند.
در کل، اسیلاتورها به عنوان یک منبع مستقل سیگنال الکتریکی عمل کرده و موجب تولید موج‌های الکتریکی مداوم با فرکانس و ولتاژ مشخص می‌شوند.